Kanker is in de ogen van Linda Woudstra een intelligente oplossing van je lichaam voor een groot regulatieprobleem.

Wie is Linda Woudstra?

Linda is een zeer intelligente vrouw, afgestudeerd op TU Delft, en zij kreeg in 2007 borstkanker. Zij had allerlei vragen aan de behandelende artsen waar de artsen geen afdoende antwoord op konden geven. Voor haar de conclusie: Als jullie het niet weten hoe kunnen jullie dan wel een behandeling op mij loslaten?

En ging vervolgens op onderzoek uit. Zij is volledig in de stof en wetenschap gedoken, heeft allerlei natuurlijke therapieën en voeding op zichzelf uitgeprobeerd, en men kan haar daarom zeker een ervaringsdeskundige noemen in therapieland.

Iedere keer komt ze met haar theorie een stukje dieper en verder. Meerdere keren werd de tumor kleiner en dacht ze de oplossing gevonden te hebben, tot er weer een entering kwam en de tumor weer ging toenemen. Steeds als dat gebeurde nam ze zichzelf onder de loep. Wat veranderde er op dat moment in haar leefstijl, voeding, beweging, persoonlijk, werksfeer, stress……? Ze ging van zwaar vegetarisch naar ketonisch, van vasten, naar koolhydraatvrij, van sap kuur naar noem het allemaal maar op.

Maar  steeds weer was de stress onlosmakelijk verbonden met het groeien van de tumor.

Linda heeft al verschillende hypotheses beschreven, voortbordurend op onderzoeken van vooraanstaande wetenschappers en oncologen. Zuurstof tekort in de cellen, ontstekingen en schimmels, hormoondominantie, stofwisselingsproblemen, vitaminetekorten, voeding enzovoorts. Maar steeds ontbrak er nog iets.

November 2019 is de tumor bijna weg.

En haar bevindingen zijn tot dan toe deze:  

De rol van stress en hormonen en kanker
Onder invloed van stress, gaat er werkelijk van alles volledig anders lopen in je lichaam. De triggers daarvoor zijn het stress hormoon cortisol en adrenaline.

Door stress blijft de suikerspiegel in je bloed, lange tijd onnatuurlijk hoog. Omdat de suikers vervolgens helemaal niet worden opgebruikt, verzint het lichaam een andere oplossing! Het maakt suiker verslindende cellen die in de bloedbaan worden gebracht om daar de suikers om te zetten naar melkzuur. Deze kankerstamcellen zijn namelijk 15x efficiënter dan gewone cellen in het omzetten van suiker in melkzuur.

Zou het niet zo kunnen zijn dat kankercellen een hele specifieke taak zijn toebedeelt als oplossing voor een onderliggend probleem?

Je gaat eerder dood aan een teveel aan suikers in je bloed, dan aan een teveel aan melkzuur*.

Zo is kanker misschien al jaren in het bloed aanwezig, voordat er een tumor ontstaat. En misschien ontstaat de tumor pas, als er een sterke verslechtering in de situatie optreedt, door trauma en nog meer stress, welke de bloedsuikers nog verder omhoog gooien.

Anders zou namelijk het bloed te dik worden van al die kankerstamcellen, het hart al lang veel te veel gevaar lopen waarop het lichaam dan een andere locatie kiest voor een suiker verslindende fabriek.

De gemuteerde stamcellen, die tot dan toe nog vrij in de bloedbaan stroomden, slaan als tumor hun kamp op in het (vet)weefsel.  De meest vruchtbare plaatsen of meest reactieve plaatsen, daarvoor zijn die plekken waar veel stamcellen al aanwezig zijn (borsten bij de vrouw, prostaat bij de man) en waar zich relatief veel oestrogenen in het vetweefsel bevinden. Oestrogenen die de celdeling lekker aanjagen.

Het mooie plan van het lichaam om suikers uit het bloed te halen, loopt helaas faliekant mis. We blijven namelijk maar stressen, kijken niet naar onszelf, rennen weg bij onze problemen en we blijven steeds maar suikers, alcohol, pizza’s, brood, rijst en pasta’s eten. En daar zitten nou eenmaal niet zo heel veel gezonde stoffen in. Er zit eigenlijk helemaal niets in, waar we behoefte aan hebben, om gezond te functioneren.

Melkzuur (Cori cyclus)

Melkzuur (lactate) ontstaat in het lichaam door suikerverbranding. En komt vrij door: suikeroxidatie voor energieopwekking van de normale cellen, en door suiker fermentatie (15x meer dan de gewone cellen) van kankercellen.

Hiervoor zijn de B-vitamines essentieel. Onder invloed van stress verbruikt het centrale zenuwstelsel, veel meer B-vitamines dan normaal. Wanneer de lever geen B-vitamines beschikbaar heeft wordt de mogelijkheid om melkzuur om te zetten naar glucose beperkt of helemaal geblokkeerd. Het bloed van de kanker patiënt wordt zuurder en zuurder. En bevat steeds minder zuurstof. Het zit vol met suikers, melkzuur, ethanol en andere gifstoffen die de lever niet meer kan afbreken.

Het lichaam schreeuwt nu om hulp. Maar wij gooien er meer en meer ellende in. Medicijnen, pijnstillers, supplementen, waar de lever nu eigenlijk niets mee aan kan. Alles loopt elkaar in de weg.  En de patiënt wordt ondertussen radeloos en produceert aan de lopende band cortisol… Wat de lever aanzet om…SUIKERS in het bloed te brengen.

En wat doet het lichaam? Die nog maar steeds al die suikers krijgt aan geboden? Het enige dat het er tegenover kan stellen: het maakt als een razende kankercellen aan, die de suikers uit het bloed moeten halen. Want je gaat eerder dood aan een teveel aan suikers dan aan een teveel aan melkzuur.

De rol van hormonen en ijzer en kanker
De rol van hormonen op kanker is al zeer lang bekend, maar de rol van hormonen op je ijzer huishouding veel minder. Na een zeer intensieve studie op de rol van ijzer/hormonen/kanker ben ik tot de conclusie gekomen, dat kankercellen ongebonden ijzer en andere metalen en gifstoffen opslaan en daarmee het lichaam behoeden voor oxidatieve stress. Kanker vervult dus wellicht ook een waardevolle functie op dit gebied.

Wat als je de kanker aanvalt met chemo

Het aanvallen van de kanker leidt ertoe dat de opgeslagen gifstoffen weer vrijkomen. Zie daar de reden dat kanker niet zomaar sterft en ook vaak agressiever terugkomt als het wel wordt gedood door chemo of bestraling. Immers de gifstoffen komen dan weer vrij. Tot overmaat van ramp bevatten chemo’s vaak zware metalen zoals platina om de kanker te doden, dit metaal blijft achter in je lichaam. Om dat vervolgens ook op te kunnen ruimen muteert de kankercel! En werken de ‘medicijnen’ dus niet meer.

De ijzerhuishouding is afhankelijk van verschillende mineralen en het hormoon hepcidine.

Het hormoon Hepcidine

Hepcidine is een hormoon dat pas in 2001 is ontdekt. Het is dus niet zo gek dat we nog niet goed konden begrijpen waarom kanker ontstaat. Met de ontdekking van hepcidine werd een geheel nieuw inzicht bereikt hoe het lichaam ijzer opslaat. Hepcidine reguleert de instroom en uitstroom van ijzer in de cellen.

De organen die ijzer kunnen opslaan zijn in de eerste plaats de lever zelf. Maar ook de alvleesklier, het hart en de hersenen zijn ijzerdepots. Dat dit niet bevorderlijk is voor de werking van deze organen blijkt uit steeds meer studies…
De ijzerstapeling voltrekt zich meestal aan het oog omdat de huidige bloedmetingen onvoldoende feedback geven op de werkelijke ijzerbinding. Mogelijk zal in de toekomst daarvoor het meten van hepcidine in de urine een betrouwbaardere indicator zijn.

Bij het Radboud in Nijmegen heeft men de rol van hepcidine al onderzocht in relatie tot Hodgkin. Men spreekt over een verkeerd afgestelde thermostaat, wat feitelijk betekent dat de aanmaak van hepcidine is ontregelt. Bloedarmoede door een tekort aan hepcidine.

De vraag is alleen, waarom zou het lichaam hepcidine beperken? Zijn er parasieten actief die teveel ijzer consumeren misschien? Zijn er daardoor teveel ontstekingen in het lichaam (het immuunsysteem doet zijn best!), die de lever triggeren om MINDER hepcidine aan te maken? Klinkt dit logisch?

Vanaf 2015 pas weten we dat behalve de lever, ook de epitheelcellen van de prostaat zelf hun kunnen reguleren door hepcidine aan te maken. Bij prostaat kanker zo heeft men ontdekt, staan de sluizen open om veel ijzer op te slaan.

De patiënt die minder ijzer in de prostaat opneemt, leeft langer. Een belangrijke aanwijzing dat de ijzerbinding ( en dus de beperking van vrij ijzer) van cruciaal belang is op de groei van tumoren en kankercellen.

Ook bij borstkanker wordt de rol van hepcidine steeds duidelijker.

Verder heeft men ontdekt dat de aanmaak van hepcidine samenhangt met hoge oestrogeen levels bij vrouwen en lage testosteron levels bij mannen.

Wanneer we nu weten dat hoge oestrogenen gelinkt is aan tumorgroei of kankervorming en we nu ook weten dat dit mede veroorzaakt dat de aanmaak van hepcidine wordt vergroot, dan kunnen we dit proces misschien ook omkeren.

De verhoging van hepcidine regelt dat het ijzer in het bloed wordt geminimaliseerd en dus de opname via de darm wordt beperkt en het ijzer juist wordt opgeslagen en in de cel blijft. Daarmee snijdt het lichaam parasieten die op ijzer leven simpelweg de pas af. Kankercellen kunnen daar dus aan bijdragen door veel ijzer en gifstoffen die niet kunnen worden gebruikt, op te slaan.

Als we het proces kunnen omkeren, zou dat tot afbraak van kankercellen moeten leiden en dus is het interessant om te kijken

1. waardoor oestrogenen verhogen (behalve door zwangerschappen, overgang, menstruatiecyclus etc)

2. hoe je gericht de aanmaak van oestrogenen kunt verminderen

Naast het vermijden van fyto oestrogenen in je voedsel, waar al zoveel over geschreven is dat ik daar even niet op inga, beperk in mij tot twee minder voor de hand liggende maatregelen die je hiervoor kunt nemen.

Zorg dat je mentale stress reduceert om twee redenen:

-         Door de toename van cortisol in je bloed, wordt de lever gedwongen meer suikers in het bloed te brengen. Daar profiteert de kankercel van. Het lijkt logisch om de suikers en dus je stress niveaus om die reden in bedwang te houden.

-         Bovendien krijgen vrouwen last van een oestrogeen dominantie, omdat progesteron uitgeput raakt door de hoge cortisol productie. Mannen verliezen hun vermogen om voldoende testosteron aan te maken door overmatige stress. Beide mechanismen (vrouwen verhoogd oestrogeen, mannen verlaagd testosteron) zet de lever aan tot het maken van meer hepcidine. Met andere woorden: als kanker ijzer opslaat dan heeft het daar hoog hepcidine voor nodig. Hepcidine staat dus rechtstreeks in relatie met oestrogenen en testosteron!

Aromataseremmers (zoals anastrozole) kunnen de aanmaak van oestrogeen uit testosteron bij postmenopauzale vrouwen blokkeren. En daarmee oestrogenen verlagen, wat resulteert in een verlaging van hepcidine. Overigens moeten we ons realiseren dat hierdoor ook testosteron toeneemt. Het wordt immers niet meer omgezet in oestrogeen. Ik vermoed dat het wel of niet stapelen van ijzer meer te maken heeft met testosteron niveaus dan oestrogeen. Oestrogeen is dan secundair, maar niet primair. Dit medicijn kan dus van groot nut zijn om de groei van de tumor te beperken. Groei is immers in relatie te brengen met opslag van ijzer en metalen. Echter dat is op zichzelf dus niet genoeg. Als je goed hebt gelezen, dan weet je dat de echte oorzaak van kankervorming, in vrij ijzer en stapeling van giftige metalen moet worden gezocht.

De juiste vraag stellen helpt om betere antwoorden te vinden!

Waarom kan het lichaam het ijzer niet voldoende binden of waarom neemt het lichaam meer ijzer en metalen op dan het kan verwerken of uitscheiden? En hoe kunnen we dat beïnvloeden? De antwoorden daarop zijn al in beeld:

-Mentale stress heeft invloed op vele hormonen in het lichaam

-Hormonen hebben invloed op de opname en opslag van metalen uit ons voedsel

-Dieet keuzes (aanbod) heeft invloed op de opname van vitamines en mineralen inclusief gifstoffen zoals metalen.

-Dieet heeft invloed op de aanwezigheid van voldoende vitaminen en mineralen voor de binding van metalen die een functie hebben en het uitscheiden van metalen en gifstoffen die geen functie hebben.

Waarom is vrij ijzer een probleem?

Vrij ijzer is ongebonden ijzer, dat wil zeggen het niet aan een eiwit, zoals transferrine of hemoglobine gebonden is en kan derhalve geen functie uitoefenen in het lichaam. Het kan geen zuurstof transporteren bijvoorbeeld en kan geen rol spelen in enzymatische processen. Het kan ook niet door de witte bloedlichaampjes worden opgenomen om een rol te spelen bij de afweerreactie.

Zonder binding aan eiwitten ( die het ijzer op zijn juiste plek brengen in het lichaam) gaat ijzer en ook koper, spontaan oxideren. Dit is zeer schadelijk voor het lichaam en moet dus te allen tijde worden voorkomen. Door ongebonden ijzer ontstaat hypoxie (zuurstoftekort) in het lichaam. Omdat er te weinig hemoglobine kan worden aangemaakt. Zie hier de echte connectie met het Warburg effect en dus kankervorming! De lever maakt al de verschillende eiwitten die nodig zijn voor de binding van ijzer en ook koper. Koper speelt een zeer belangrijke rol om ijzer in de juiste vorm te brengen. Daarvoor moet koper wel eerst ook zelf aan een eiwit worden gebonden, dit eiwit is ceruloplasmine.

Om dit allemaal op de juiste wijze te kunnen laten verlopen zijn vitamine en mineralen nodig. Met name de vet oplosbare vitaminen kunnen een probleem vormen. Wanneer de lever al niet meer goed functioneert stagneert de aanmaak van gal (lost de vetten op) en dus lukt het steeds minder goed om de vet oplosbare vitaminen (A, E, D, K) uit het voedsel te halen. Dit wreekt zich in een verminderde binding van metalen aan eiwitten. Wat leidt tot aantasting van het DNA en zuurstoftekorten in het lichaam.

Het behoeft geen uitleg dat dit weer een cascade aan andere verschijnselen veroorzaakt die we kunnen benoemen, maar ons niet dichter bij een oplossing brengen en alleen maar afleiden. Dit is wat er in de huidige geneeskunde dan ook verkeerd gaat. Men bestudeert dusdanig veel fenomenen dat men letterlijk door de bomen het bos niet meer ziet. Men moet dus terug naar de grondoorzaak, wat gaat er nu toch fundamenteel mis in een mensen leven waardoor kanker een kans krijgt?

Oxidatieve stress wordt keer op keer in de wetenschap aangewezen als de oorzaak van vele beschadigingen van het DNA van een cel en dus de verandering in de cel als gevolg daarvan. Wat minder belicht is, is dat ijzer een broedplaats vormt voor pathogenen (overwegend anaerobe schimmels, virussen en bacteriën). (vrij) IJzer trekt de ellende dus aan. Zonder dat wij het door hebben, wordt er in ons lichaam voortdurend strijd geleverd om ijzer. Verstoord dat evenwicht dan krijgen we een toename van ziek makende pathogenen in ons lichaam die ontstekingen en ongemak veroorzaken in het begin, maar naar mate de populatie groeit ons volledig beroven van onze energie en ziek maken.

Daarom is het zo belangrijk dat wanneer het immuunsysteem het niet meer aankan, er nog een noodprogramma kan worden geactiveerd, dat soelaas kan bieden. Dat noodprogramma is in mijn visie kanker.

Een tumor zou dus de gifstoffen veilig kunnen opslaan in de speciaal daarvoor aangepaste kankercel, die vervolgens natuurlijk pas wil ophouden met bestaan wanneer er een uitlaatklep is voor de gifstoffen. In het geval het voornamelijk om ijzer en koper gaat, is dit relatief simpel.

Door een tijdelijk tekort te creëren kan het lichaam de reserves uit de kankercel gaan inzetten. Vandaar dat de meeste anti-kanker dieet tenminste vegetarisch zijn omdat er in vlees veel ijzer (heem) zit. Vandaar ook de conclusie dat rood vlees dat veel heem bevat kankerverwekkend is. Ik ben het daar mee eens, je hebt alleen meer vlees of biefstuk nodig wanneer je echt ijzer als bouwstof tekort zou komen.

Kankerpatiënten met ijzer tekort/ bloedarmoede
Nu is het zo dat veel kankerpatiënten anemie of bloedarmoede vertonen. Dat houdt eerder verband met een slechte verwerking van ijzer dan met de opame van voldoende ijzer of verkeerde dieet keuzes.
Echter ijzertabletten of ijzer in het voedsel verhogen is dan niet per se de juiste weg. Het ijzer moet gebonden kunnen worden en daarvoor is dan weer koper gebonden aan ceruloplasmine voor nodig, wat weer steunt op voldoende inname van vitamine A (retinol).
In dit verband is het goed om ook betacaroteen te noemen, wat ook wel een provitamine A wordt genoemd. In de darm moet nog een omzetting plaatsvinden, die bij 45% van de mensen al niet goed gaat. Er kan dus ook bloedarmoede ontstaan en dus zuurstoftekort op celniveau, door voeding die in de darm niet kan worden omgezet of voldoende kan worden opgenomen door een gebrek aan gal.

Hoe herstellen we de balans
Willen we de balans herstellen dan kunnen er dus veel zaken tegelijk spelen en deze moeten allemaal begrepen worden om de juiste benadering te kunnen kiezen voor herstel. Daarom zijn de initiële bloedmetingen zo belangrijk omdat de onbalans bij iedereen toch erg verschillend kan zijn en je dus niet kunt spreken over een dieet dat voor iedereen past.

Waarschijnlijk is het zo dat het verleden een belangrijke rol speelt. Heb jij relatief veel vlees gegeten dan kom je misschien magnesium en mineralen tekort en kun jij beter vegetarisch gaan eten en je inname van groente en fruit verhogen. Ben je juist vegetarisch geweest dan heb je misschien een tekort aan de vet oplosbare vitamines ontwikkelt. En zou het voor jou een goed idee zijn om eens lever te gaan eten.

Heb je structureel bepaalde voedingsstoffen uit je dieet weggelaten omdat je ze niet lekker vond? Misschien moet je ze nog eens proberen of ga op zoek naar een goede vervanger of voedingssupplement wat het kan vervangen. Want een vegetarisch en zeker een veganistisch dieet moet echt wel uit meer bestaan, dan alleen geen vlees meer eten.

Af van de overtollige metalen
Uiteindelijk zul je van de overtollige metalen af moeten. Er zijn 3 zinvolle benaderingen die je alle 3 zou moeten volgen:

Restrictie op ijzer en metalen vanuit de voeding, pas je dieet aan en eet zoveel mogelijk voedsel zonder ijzer en gifstoffen. Controleer regelmatig je bloedwaarden om te weten hoe je ijzer binding verloopt.

Zorg dat wat je in je lijf hebt verwerkt kan worden en verhoog dus je inname van ondersteunende mineralen en vitaminen met name
-magnesium en
-vitamine A lijken cruciaal.

Zorg dat wat je te veel hebt weg kan. Wanneer het in hemoglobine wordt gebruikt, perfect. Maar wanneer je zoveel hebt opgeslagen dat het nog 10 jaar duurt voor het op is, kun je misschien beter zorgen dat het extra je lijf uit kan.

Dat kan op 3 manieren:

-         Chelatie met kruiden, chlorella, spirulina, curcumine, koriander, artisimine, etc. binden allemaal metalen en ijzer om het lichaam te kunnen verlaten.

-         Transpireren, sporten en sauna helpen een klein beetje mee en vervellen draagt ook een beetje bij aan ijzer verlies, dit zijn echter minimale hoeveelheden, maar alle kleine beetjes helpen!

-         Aderlaten. Wanneer je nog geen ziekte hebt is dit een overweging! Voor als je wel al ziek bent, ben je niet meer welkom bij de bloedbank en zul je een arts bereidt moeten vinden om je te aderlaten. Door je bloed te analyseren, met name op hoge Ferritine waarden, zal voor een arts reden zijn om daaraan mee te werken. Lees hier wat ijzerstapeling (hemochromatose) met je lichaam doet.

Tot slot

Heb ik nu de oplossing gevonden? Het lijkt wel de goede kant op te gaan. Door zelf met deze nieuwe inzichten aan de gang te gaan, heb ik veranderingen kunnen constateren in de groei van de tumoren. Die is tot stilstand gekomen in mijn borst en dit heeft zelfs mijn wond genezen die er al 5 jaar zat. Dat is een grote opluchting, maar ik ben in de penarie gekomen door de tumor in mijn oksel en die is hardnekkig nog aanwezig. De pijn is vermindert en het gaat beter, maar op dit moment moet ik daarvoor wel medicijnen slikken (anastrozole) om mijn oestrogenen kunstmatig naar beneden te brengen. Dat brengt bijwerkingen met zich mee die er ook niet om liegen. Het is dus weer een gevalletje van kiezen tussen twee kwaden. Bijwerkingen zijn vooral spierpijnen en stekende pijnen in gewrichten en vermoeidheid. Ik zelf denk dat deze bijwerkingen veel te maken hebben met het vrijkomende ijzer en dus de oxidatieve stress die daar weer het gevolg van is. Door te aderlaten hoop ik beetje bij beetje van mijn totale ijzer en gif opslag af te komen, maar dat is een lang proces. Helaas kunnen we niet zomaar even in de wasmachine…

Ik ben er zeker van dat dit denkspoor mij veel verder heeft gebracht dan alle andere theorieën en behandelingen die ik in de afgelopen jaren heb bestudeerd. Het brengt ook vele inzichten bij elkaar, de relatie stress en hormonen, maar ook dieet en voeding, de relatie kanker en hormonen en wat ik vooral erg prettig vind is dat deze visie alternatief en regulier verbindt in de oplossing. Het medicijn, de aromatase remmer is cruciaal gebleken om de theorie uit te testen en dat heeft resultaat laten zien. Als je oestrogenen verlaagt (bij een oestrogeengevoelige tumor) dan stopt de groei en verdwijnt de kanker ook (iig in mijn borst waardoor de wond kon helen) maar niet overal, de oksel doet nog niet goed mee, dat is teleurstellend. Hepcidine wordt verlaagd door de afwezigheid van oestrogeen, wat op zijn beurt de opname van ijzer dus tegengaat in de cellen. Laag hepcidine maakt juist ijzer vrij en zorgt dat het weer in het bloed stroomt. De bloedtesten die ikzelf heb gedaan in de afgelopen maanden, laten een scherpe toename (toxische waarden!) zien van vrij ijzer in mijn bloed wanneer de kankercellen in mijn borst in korte tijd afbreken. Ook andere gifstoffen als lood, arseen en kwik komen daarbij vrij. Het dus zeer aannemelijk dat deze metalen uit de kankercellen afkomstig zijn.

Moeten we nu massaal aan de aromatase remmers?

Wat overigens schimmel en wormen dodende middelen zijn, maar daarover ook meer in een ander artikel… Ik zou het zeker bespreken met je oncoloog indien je een oestrogeengevoelige tumor hebt. Het is de moeite waard en er bereiken mij berichten van meer kankerpatiënten die een afname zien van een tumor. Ik denk dat je er alleen met de aromatase remmers niet bent, omdat er een probleem achter schuil gaat, wat ik heb proberen uit te leggen en dat is de verminderde bindingscapaciteit van ijzer en koper in het lichaam. Los je dat niet op, dan zal de kanker onherroepelijk muteren om alsnog zijn functie weer op te pakken.

Dit zie je al gebeuren in het onderzoek naar het succes van de aromataseremmers…ze verliezen net als tamoxifen, na verloop van tijd hun werking…

Dus… ja, experimenteer, maar zorg ervoor dat je je bloedwaarden laat monitoren op tenminste hemoglobine, ijzer, Ferritine, transferrine, koper en ceruloplasmine. Zie je dan, net als bij mij ineens een spectaculaire toename van het ijzer en heb je misschien ook kwik, arseen etc. gemeten? En stijgen die ook? Dan weet je dat je daarvan af moet, want daarvan gaan je organen dus echt kapot.

Kanker kan een noodprogramma zijn om gifstoffen in cellen op te slaan die anders zouden leiden tot oxidatieve stress en beschadiging van organen.

Samengevat:

-Metalen zijn in ongebonden vorm de grootste belasting voor het lichaam en oorzaak van oxidatie.

-De grootste hoeveelheid van (ongebonden) metaal in het lichaam is ijzer.

-IJzer werkt samen met koper, die kunnen niet zonder elkaar.

-De belangrijkste vitamine om ijzer en koper te binden aan een eiwit is vitamine A

-De opslag van ijzer en metalen wordt gereguleerd door het hormoon hepcidine

-Hepcidine en dus de ijzer opslag, wordt verhoogd wanneer oestrogenen hoog zijn en bij mannen testosteron laag.

-Anastrozole remmen de omzetting van testosteron naar oestrogeen in menopauzale vrouwen, dit verlaagt de aanmaak van hepcidine en dus de opname van ijzer. Waardoor de kankercel het ijzer niet meer kan opnemen.

-Als ijzer en metalen het probleem zijn, dan kunnen we de opname wel hinderen, maar dan zijn we nog niet van de gifstoffen af.

-Detoxen op (zware) metalen en aderlaten zijn zinvolle chelatie methoden om van deze overbelasting af te komen.

Oplossing

Als je de logica achter deze stappen begrijpt, dan is de oplossing ook logisch:

B-vitamines aanvullen: De makkelijkste en snelste manier om het lichaam en de lever vooral weer in staat te stellen de melkzuur om te gaan zetten in glucose, is door het te voorzien van de juiste B vitamines en dit kan het beste door het eten van lever.

Het lichaam moet kunnen beschikken over 24 (!) B-vitamines, waarvan er heel wat, het makkelijkst beschikbaar komen door het eten van eieren, kaas, vis, vlees, zuivel en vooral lever. Van de 24 zijn er 8 essentieel en kunnen dus niet door het lichaam zelf worden gemaakt. Ze kunnen soms wel worden opgeslagen in de lever voor hele lange tijd, zoals B12. De 8 essentiële B-vitamines zijn:

Thiamine (Vitamine B1)

Riboflavine (Vitamine B2)

Nicotinezuur en nicotinamide (Vitamine B3)

Panthotheenzuur (Vitamine B5)

Pyridoxine, pyridoxal, pyridoxamine en hun fosfaatesters (Vitamine B6)

Biotine ook wel Vitamine H genoemd (de naam vitamine B8 wordt nauwelijks meer gebruikt)

Foliumzuur en folaat (de naam vitamine B11 wordt nauwelijks meer gebruikt)

Cobalamine-verbindingen (Vitamine B12)

De overige B-vitamines die hier worden besproken, worden in de lever gemaakt, als de lever dat kan! We noemen ze semi-essentieel en ze zijn vooral van belang voor de stofwisseling van de cel.

Wil je perse veganistisch blijven eten, dan raad ik je aan om dan alleen de B vitamines van Standard Process aan te schaffen, die bevatten namelijk ook lever maar dan in pil vorm.

Ketonisch dieet volgen: het lichaam moet resoluut om naar vetverbranding! Er is geen enkele logische reden om nog suikers te eten! Als je kanker hebt, wordt er suiker omgezet in melkzuur door de kankercellen 15x zoveel als een gewone cel! Zou het lichaam nog suikers willen, dan is er ruimschoots melkzuur voorradig om het daar uit te halen! Dus stop onmiddellijk en helemaal met het eten van alle suikers, koolhydraten en alcohol. Lees wat het ketonisch dieet inhoud hier.

De lever moet gereinigd: de lever moet zijn afvalstoffen kwijt! Daarvoor is het verstandig twee of drie dingen erbij te doen:

vasten: door alleen nog te eten tussen 14.00 en 18.00 uur kan je lichaam en lever zich gaan ontdoen van alle ballast wat het al zo lang meesleept!

Maak echt limonade (de enige echte citroen drank die limonade mag heten)! Drink gedurende de dag, een hele biologisch citroen die je hebt vermalen in de blender en aangelengd met 1,5 liter water op. Voeg er nog een theelepel, zeezout, magnesium en natrium bicarbonaat aan toe om je zouten en mineralen aan te vullen. Dit is een weldaad voor je lever en je nieren!

Neem koffie klisma’s. Ikzelf heb het tot nu toe nooit gedaan, wel water klisma’s om de darmen sneller van alle rommel te ontdoen.

Variant op 100% ketonisch: Als je je niet prettig voelt bij het volledig schrappen van je groentesappen, of als je veganistisch bent kun je in de 4 uur dat je eet, je lunch van salade vervangen door twee smoothies; een groene en eentje op basis van wortel en biet, mits je 20 uur verder vast! Maar neem dan voor je avondeten, de eiwitten die je nodig hebt, door dan je eieren, kaas, vlees of vis te eten en voor de veganisten je noten, zaden en cataplex B supplement!

Ode aan Linda
Nadat Linda een aantal keer een behandeling onderging aan haar gebit bij de mondhygiëniste, zagen mond- bacteriën de kans zich via haar lymfe naar haar borst te begeven. De bacteriën vraten zich een weg in en met haar borsten. Uiteindelijk werd dit een enorm pijnlijk en mensonterend proces, waarop Linda begin 2024 is overleden. Ik schreef een blog over haar afscheid.
https://www.manon-schrijft.be/blog/linda-woudstra